"การได้เป็นแฟนกันแล้ว ไม่ได้แปลว่าเรื่องราวจะจบบริบูรณ์"
หลายครั้งที่เราดูหนังดูละคร ก็มักจะจบตรงว่าคนสองคนที่ไม่ถูกกันมาตลอดทั้งเรื่องลงเอยกัน แล้วละครก็อวสานเสมือนว่าเรื่องราวนั้นจบสมบูรณ์
แต่ในชีวิตจริงแล้ว การได้รักกัน ได้เป็นแฟนกันหรือแม่กระทั่งการแต่งงานเพื่อตกลงใช้ชีวิตอยู่ด้วยกัน
เป็นเพียงแค่จุดเริ่มต้นเท่านั้น
การประคองรักหลังจากนั้น กลับเป็นสิ่งที่ท้าทายและยากที่สุดที่มนุษย์ 2 คนต้องทำร่วมกัน
ก่อนจะได้รักกับใคร เราอาจจะจินตนาการถึงความรักที่ไม่ได้ต้องการอะไรมากไปกว่าการรักกันให้นานที่สุด โดยที่เราซื่อสัตย์ต่อกัน เพียงแค่มีกันและกันก็น่าจะพอแล้วสำหรับความรักดีๆ มันจะมีเหตุผลอะไรอีกที่ทำให้เราต้องเลิกกัน
แต่เมื่อความรักแบบไม่มีข้อกังขาในตอนแรกผ่านไป เมื่อนั้นเราสองคนก็ต่างแสดงนิสัยที่ไม่ได้ถูกเคลือบด้วยความหลงใหลออกมา เรากลับมาสู่ตัวตนของตัวเองอีกครั้ง
นิสัยที่ดีและไม่ดีที่เป็นตัวเราต่างผุดออกมาตามกาลเวลาที่ผ่านไป ทุกความสัมพันธ์ที่ยืนยาวจึงต้องใช้ความเข้าใจเพื่อตามหาเหตุผลให้ความรักยังสามารถคงอยู่ด้วยกันได้
เหตุผลที่เราต้องปรับตัวเพื่ออีกคน เหตุผลที่เราต้องอยู่กับบางนิสัยที่ไม่ชอบ เหตุผลที่เรายังรัก หรือแม้แต่เหตุผลที่ทำไมถึงต้องเดินต่อไปกับความรักครั้งนี้
สุดท้ายกับการรัก เรากลับต้องใช้เหตุผลมากมายในการคงอยู่ เหตุผลเพื่อสุข เหตุผลเพื่อทุกข์ เหตุผลเพื่อความอดทน เหตุผลทั้งหมดก็เพื่อที่เราจะเดินต่อหรือไม่เดินต่อไปด้วยกัน การได้รักคนๆนึงจึงเป็นเพียงจุดเริ่มต้นที่ยาวไกลเท่านั้น
ความรักคือส่วนหนึ่งของการรัก และแน่นอนมันอาจจะเป็นส่วนที่สำคัญที่สุด แต่การรักก็ยังต้องการเหตุผล
เพื่อจะตอบทุกคำถามในความสัมพันธ์ของเรา
รัก
ช่า บันทึกของตุ๊ด
Search